กลอนแหลมเต้ยเกี้ยวแสงดาว
ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย
โอยกะละว่าน้อนาง
อ้ายอยู่หางตาน้อง เจ้าสิมองอ้ายฮือบ่
หรือว่าแถนปั้นแต่งบ่พ้อ ท่อก้อยศอกคาวา
คันตื่นกะอยากเห็นโลดหน้า แสงดาวน้อซู้พี่
เว้าอีหลีอ้ายบ่มีเล่น
ทางน้องว่าจั่งใด
โอยละพี่ชายเอย
คนเคยตั๊วะเคยเว้า คนเมาเว้าไปทั่ว
ไผสิเชื่อเฟือมาข้างฮั้ว
แม่นไผนั้นกะหวั่นกลัว
คันผัวเพิ่นมาเล่นซู้
ปิดหูปิดตาน้องเสี่ยง
ใจอ้ายมื่นปานบักตูมเกลี้ยง
สิมาเลี้ยงกลุ้มบ่เด้
นั้นละนา นวลนวลน่า ละน่านวลนวลน่า
บักผีพวนเด็ดข้วนลึดโลด
คันอ้ายเป็นโสดสิเด็ดใจอ้ายไว้
มันขมในในคันอ้ายบ่เหลียว
คันอ้ายเทียวลวงให้สาวซ้ำให้สาวซ้ำ
(เต้ยพม่า) อ้ายรักแสงดาวมานาน เชื่อเถิดตาหวานดอกซ้อน
กลิ่นเจ้าหอมออนซอน ยามกล่อมนอนอ้ายชื่นใจ
บ่มีสาวใด มาเคียงข้างใจบ่มีบ่มี
เชื่ออ้ายเถอะนะคนดี ไม่เกินสามปีสิไปสู่ขอ
(เต้ยพม่า) ให้น้องนั้นหลงคารม ผู้ชายเอวกลมดมกลิ่นว่าหอม
แล้วจะให้น้องนี้ยอม ไปเป็นของปลอมอยู่กินกับอ้าย
คันฮักน้องหลาย สาวอื่นเดินกลายอย่างไปแลเหลียว
ให้มีน้องได้คนเดียว หากอ้ายมาเบี้ยว ไม่เอา ไม่เอา
(ลำเต้ยธรรมดา) ข้าวขึ้นนาขึ้นเล้า ควายเขาเล
เบอะปากเข้าใส่ เข้าใส่ เข้าใส่ เข้าใส่
กินข้าวใหม่กะบ่คือกินก้อย
กินน้ำอ้อยกะบ่คือน้ำนั้น
โอ้ยอัศจรรย์จริงแท้
โอ้ยอัศจรรย์จริงแท้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น