กลอนลำล่อง
๕๐ ปี เทคนิคไทย-เยอรมัน สู่ราชมงคลขอนแก่น
กลอนลำใช้ในการประกวดงานสืบสานและแลกเปลี่ยนศิลปวัฒนธรรม
๕๐ ปี ไทย อาเซียน ในวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๕๗
ณ
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตขอนแก่น
ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย ๔ /๐๓/๕๗
(กลอนขึ้น)
ละ ๕๐ ปี ผ่านมาแล้ว ราชมงคลยังอยู่แถว แนวหน้าความฮู้ใหม่
เทคโนโลยีทันสมัย สื่อการเรียนนั้นกะพร้อม
สายอาชีพ เพิ่นเด่นหลาย เด้ละยาย เออ เออ
(เนื้อในกลอน)
บทที่ ๑ พี่น้องเอย
การศึกษาบ่อิดล้า ภูมิปัญญาเฮามีหลาย
เชิญพี่น้องหญิงชาย มาฮ่วมกันฮักษาไว้
มาฟังลำเด้อใกล้ ๆ คันเข้าใจนั้นสิม่วน
ม.ภาคฯ ขอเชิญชวน
คันแม่นกวนใจท่าน
อภัยไว้อย่าถือสา
บทที่ ๒ หันมาฟังเด้อลุงป้า เป็นลำกลอนหนอทางยาว
เทิ่งผู้หนุ่มผู้สาว ให้มานั่งเด้อใกล้ๆ
ปีสองห้าศูนย์หกได้ ตกลงกันเป็นมั่นแก่น
ความสัมพันธ์จากต่างแดน เยอรมันนี้นั้นฮ่วมจัดตั้งการศึกษา
บทที่ ๓ ปีศูนย์เจ็ดบ่รอช้า สมัครฮับนักเรียน
คัดผู้มีความเพียร เรียนในห้าแผนกนั้น
ฝึกวิชาความฮู้ นำอาชีพที่ครู สั่งสอนนั้น เฮ็ดงานต่อ
บ่มีคำว่าท้อ เพื่อลูกเต้า
เผ่าอีสาน
บทที่ ๔ รัฐบาลเยอรมันนั้น เพิ่นประกาศเด้อสิ้นสุด
ปีหนึ่งแปดได้หยุด สัญญาฮ่วมมือไว้
เพิ่นบ่ไลลืมเว้น เพิ่นยังคึดเห็น บ้านเพิ่นสร้างฮ่วมนอนอยู่
ส่งอาจารย์ไปดุ ฝึกอบรมเมืองท่าน
มาต่อยอดนักศึกษา
บทที่ ๕ ละเดือนมีนาศูนย์เก้า เป็นวิทยาลัยอย่างทางการ
ราชกาลที่เก้าเป็นประธาน ปลูกประดู่มงคลพร้อม
ชาววิทยาลัยได้น้อม เอาวันที่ น้อสิบสี่
เดือนมีนาของสุปี เป็นวันคล้ายวันเกิดมา
บทที่ ๖ เดือนกันยาสามเอ็ดนั้น เป็นวันรับพระราชทาน
ได้ขนานนามใหม่ ซ่าลือไกลตั้งแต่กี้
เทคโนโลยีราชมงคลนี้ วิทยาเขตเด้อขอนแก่น
ต่างฮับฮู้ทั่วแดน ตั้งแต่แถนฟากฟ้า ยินดีพร้อมท่านส่งพร
บทที่ ๗ ฮีสานเอาบ่เดือดฮ้อน คันเว้าเรื่องการศึกษา
ลูกหลานเฮามีปัญญา เลี้ยงเผ่าพันธุ์พงศ์เชื้อได้
ละได้เวลาอันควรใกล้ พอสมควรสิได้กล่าว
พวกเฮา เอามาเล่า ติดตามข่าวเพื่อนบ้าน บ่ไลถิ่มแม่นห่างคีง
บทที่ ๘ ขอขอบคุณอย่างยิ่ง
ทางคณะวิศวะ
ที่ท่านอุสาหะ บ่ปะปล่อยหมอลำไว้
พวกเฮา พร้อมฮับใช้ คันมีงานเทื่อใด๋
บอกเฮาไว้ ให้มาซ่อย
แม่นงานหนักบ่มีถอย สิคอยฟังอยู่ใกล้ ๆ
(กลอนลง)
ลูกในบ้าน หว่านในสวน เด้อละนา เออ เออ เอยละนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น